Tykání a vykání

V každém jazyce je to trochu jinak. Ve španělštině se tyká stejně jako v češtině – používáme druhé osoby jednotného a množného čísla. Pro vykání ovšem používáme třetích osob, takže onkáme, resp. onikáme.

Tykání – jednotné číslo – TY

Ty jsi Čech? – ¿(Tú) Eres checo?

Máš peníze? – ¿(Tú) Tienes dinero?

Teď nepracuješ. – (Tú) Ahora no trabajas.

Tykání – množné číslo – VY

Vy jste Slováci. – (Vosotros) Sois eslovacos.

Máte volno? – ¿(Vosotros) Tenéis tiempo libre?

Netancujete. – (Vosotros) No bailáis.

Jak můžeme vidět, osoby, které používáme pro tykání, jsou shodné s češtinou: ty – tú (trabajas ^*1, tienes ^*2, eres ^*3, …) vy – vosotros (sois ^*4, tenéis ^*5, bailáis ^*6, …)

Vykání – jednotné číslo – VY

Jste Angličan? – ¿Es (usted) inglés?

Potřebujete něco? – ¿Necesita (usted) algo?

Jste milý – (Usted) Es amable.

Vykání – množné číslo – VY

Vy se jmenujete pan Petr a pan Pavel? – ¿(Ustedes) Se llaman don Pedro y don Pablo?

Máte tři sestry, děvčata. – (Ustedes) Tienen tres hermanas, muchachas.

Vy nejste Češi. – (Ustedes) no son checos.

Pro vykání se využívají zvláštní výrazy, které vznikly spojením slov vuestra merced. Používají se se třetími osobami sloves. Vy (jedna osoba) – usted (es ^*7, necesita ^*8, tiene ^*9, …) Vy (více osob) – ustedes (se llaman ^*10, tienen ^*11, son ^*12, …)